Handel międzynarodowy jest złożonym procesem, który wymaga precyzyjnej koordynacji między stronami, aby zapewnić płynność i bezpieczeństwo transakcji. Incoterms 2020 opisują podstawowe reguły handlowe, określają obowiązki i odpowiedzialność kupującego i sprzedającego. W niniejszym artykule przyjrzymy się, czym dokładnie są Incoterms, jakie pełnią funkcje, omówimy główne reguły i znaczenie w handlu międzynarodowym.
Spis treści:
Czym są Incoterms
Incoterms to międzynarodowe warunki współpracy, które ułatwiają handel między kontrahentami z różnych państw. Autorem Incoterms jest Międzynarodowa Izba Handlowa, największe na świecie zrzeszenie przedsiębiorców z ponad 100 państw. Reguły Incoterms opisują 11 podstawowych reguł handlowych, określając obowiązki i odpowiedzialność kupującego i sprzedającego. Dotyczą między innymi transportu towaru, jego ubezpieczenia czy wyładunku. Ostatnia wersja, Incoterms 2020, obowiązuje od 1 stycznia 2020 roku.
Kluczowe elementy warunków Incoterms
Incoterms są niezbędnym narzędziem w handlu międzynarodowym, definiującym kluczowe elementy każdej transakcji. Warunki są zaprojektowane tak, aby ułatwić handel międzynarodowy poprzez eliminację niejasności dotyczących odpowiedzialności stron transakcji. Każdy z terminów określa:
-
-
- Miejsce dostawy: Określa, gdzie sprzedający przekazuje towar kupującemu.
- Przeniesienie ryzyka: Ustala moment, w którym ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego.
- Koszty: Wyjaśnia, które koszty są ponoszone przez sprzedającego, a które przez kupującego, w tym koszty transportu, ubezpieczenia i odprawy celnej.
-
Reguły Incoterms 2020
Reguły Incoterms 2020 dzielą się na reguły powszechne, czyli dostępne dla wszystkich środków i gałęzi transportu, oraz dostępne jedynie dla transportu morskiego i wodnego śródlądowego. Reguły precyzują, kto jest odpowiedzialny za różne aspekty logistyczne, takie jak transport, ubezpieczenie, odprawa celna i przejęcie towarów.
Do reguł powszechnych należą EXW, FCA, CPT, CIP, DAP, DPU i DDP.
Do reguł dla transportu morskiego i wodnego śródlądowego należą FAS, FOB, CFR i CIF.
- CFR – Cost And Freight (koszt i fracht): sprzedawca ma takie same obowiązki jak w przypadku reguły FOB (franco statek), ale musi także opłacić koszt dostarczenia towarów do portu. Po stronie kupującego pozostają koszty portowe w porcie docelowym (jeśli występują) oraz transport lokalny w swoim kraju.
- CIF – Cost, Insurace And Freight (koszt, ubezpieczenie i fracht): sprzedawca ma te same obowiązki co w przypadku reguły CFR, ale pokrywa również koszty ubezpieczenia.
- CIP – Carriage And Insurance Paid To (koszty transportu i ubezpieczenie opłacone do): sprzedawca ma takie same obowiązki jak w przypadku reguły CPT (koszty przewozu do) z jedną różnicą: sprzedawca opłaca również ubezpieczenie towarów.
- CPT – Carriage Paid To (przewóz opłacony do): sprzedawca dostarcza towary i przenosi ryzyko na kupującego przez przekazanie ich przewoźnikowi zaangażowanemu przez sprzedającego lub przez dostawę towarów.
- DAP – Delivered At Place (dostarczone do miejsca): sprzedawca pokrywa koszty transportu i bierze na siebie ryzyko związane z dostarczeniem towarów pod uzgodniony adres. Procedury celne i podatki pozostają po stronie kupującego.
- DDP – Delivered Duty Paid (dostarczone, cło opłacone): sprzedawca ponosi prawie całą odpowiedzialność podczas trwania procesu transportu, wypełnia zobowiązania importowe i eksportowe, a także reguluje wszelkie opłaty celne.
- DPU – Delivered At Place Unloaded (dostarczone do miejsca wyładowania): sprzedawca pokrywa koszty transportu i bierze na siebie ryzyko związane z dostarczeniem towarów do określonego miejsca przeznaczenia. DPU jest jedyną regułą, która wymaga od sprzedającego wyładunku towarów w miejscu przeznaczenia. Jest również odpowiedzialny za odprawę eksportową, natomiast odprawa importowa pozostaje w gestii kupującego.
- EXW – Ex Works (z zakładu): kupujący ponosi prawie wszystkie koszty i ryzyko podczas całego procesu wysyłki. Obowiązkiem nadawcy jest jedynie zapewnienie dostępu do towarów.
- FAS – Free Alongside Ship (dostarczone wzdłuż burty statku): sprzedawca dostarcza towary do kupującego, gdy towary są umieszczone wzdłuż burty statku (na przykład na nabrzeżu albo barce) wyznaczonego przez kupującego w oznaczonym porcie załadunku.
- FCA – Free Carrier (franco przewoźnik): obowiązkiem sprzedawcy jest przekazanie przewoźnikowi przygotowanych do eksportu towarów w ustalonej lokalizacji (np. w magazynie przewoźnika wyznaczonego przez kupującego). Ubezpieczenie, procedury celne i dalszy transport pozostają w odpowiedzialności kupującego.
- FOB – Free On Board (dostarczony na statek): sprzedawca dostarcza towary do kupującego na pokładzie statku wyznaczonego przez kupującego w oznaczonym porcie załadunku albo, gdy spowoduje dostęp towarów. Ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów przechodzi na kupującego, gdy towary znajdują się na pokładzie statku i kupujący ponosi wszelkie koszty od tego momentu.
Znaczenie Incoterms w handlu międzynarodowym
Incoterms mają kluczowe znaczenie dla płynności i bezpieczeństwa międzynarodowego handlu. Pozwalają uniknąć nieporozumień i sporów między kontrahentami poprzez jasne określenie, kto jest odpowiedzialny za poszczególne etapy transportu, jak również za koszty i ryzyko związane z przewozem towarów. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej planować swoje działania logistyczne i finansowe. Odpowiednie zastosowanie Incoterms pozwala na skuteczną koordynację działań logistycznych, ustalenie kosztów transportu i ubezpieczenia, a także minimalizację ryzyka związanego z przewozem towarów.